8/9/2009-13/10/2009
Açılış | Opening 8/9/2009, 19.00
İstiklal Cad. No.348 Suriye Pasajı Kat 4 Tünel
Karanlığın çökmesiyle çöp toplayıcıları, evsizler, gece işçileri, fahişeler ve travestiler varlıklarını sürdürebilmek için Beyoğlu’nun sokaklarında toplumun varlıklı kalanlarını aramak için aralarına karışır.
Beş yıldan bu yana Şevket Şahintaş (* 1966)taksi şoförü olarak çalıştığı gece vardiyasında İstanbul sokaklarının gerçekliğini ve acımasızlığını resme çekerek ve videoya alarak belgelemiştir.
Manzara Perspektive Suriye Pasajı’nın odalarında sanatçının geniş fotograf ve film arşivlerini sunmaktadır.Yurtdışındaki çeşitli sergi ve röportajlardan sonra ‘Gecenin öteki yüzü’ Şevket Şahintaş’ın Türkiyedeki ilk sergisidir.
Gece İstanbul üzerinde yaptığı gezintilerde Şahintaş kamerasının flaşıyla anları,mimikleri ve gecenin karanlığında saklanan yüzleri ve gecenin karanlık noktasındaki gizli habersizliği yakalar. Reklam kampanyalarının ışıklı panolarına karşılık bu kişiler reklam kampanyaların temalarına karşı karanlık birer gölge gibi dururlar. Hayali dünya ve gerçeklik arasındaki bu karşıtlık daha sert veya daha alaycı olamaz. Bir kaç sokak ötede tatmin edilmemiş arzular ve kuralcı toplumun doyumsuzluğu taşkınlıkla, fuhuşla saldırganlıkla birleşir.
Bir fotograf sergisi adamın birinin yarım saat dinlenmek için bir otobüs durağından diğerini dolaşmasını gösterir. Arkasında ise bir süper modelle kar vaat eden banka reklamı. Bankanın reklam kampanyasının aksine adamın görünümünün ve durumunun değişmesi çok zor. Yaklaşık bu 100 fotograf Şahintaş’ın üç yıllık süre içinde aynı adama rastlaması sonucu çekilmiştir.
Şahintaş’ın birçok forograflarında fikir ayrılığı değil onların birlikte uyum içinde olması var. Reklamların, her bir grubun dışındaki kişilerin ve sosyal kuralların anlaşılır olması çabalanmıştır.
Aile yapısı bittiğinde ve toplum dışlama ile cevap verdiğinde geriye acımasızlık ve yalnızlıkla nitelendirilen yaşamı sürdürme kalır.
Kişinin kendi aralığını kaybetmesine rağmen bu istikrarsızlık sadece bölük pörçük bir kavrayışı ve bu fotograflarda insanların kaderlerinin imkansızlığını görmemizi sağlıyor.
Resimlerini siyasal kişilik vermek veya işlevsel hale getirmek yerine, Şevket Şahintaş ne lobisi olan ne de algılanan katıksız mevcudiyetleri göstermeye çalışıyor.
Toscanellinin reklam kampanyalarındaki amaç gibi şaşırtmak veya kışkırtmak amacıyla bir gizem hazırlamıyor. Aslında Şahintaş geceleri caddelerde oluşan gerçekleri ortaya koymaya çalışıyor.
Şevket Şahintaş
The Other Side of the Night
8.9.-13.10.2009
Opening 8.9.2009, 7pm
İstiklal Cad. No.348 Suriye Pasajı Kat 4 Tünel
By fall of the night trash collectors, homeless, night workers, prostitutes and transvestites mingle with the crowd in the streets of Beyoglu to earn the minimum for their existence respectively to search for the leftovers of the affluent society.
Since five years Şevket Şahintaş (*1966) documented the reality and brutality of Istanbuls streets by taking pictures and shooting videos during his night shifts as taxi driver.
Manzara Perspectives shows a selection of his huge archive of pictures and film material in the rooms of the Suriye Pasaji.
After diverse exhibitions and reportages abroad „Gecenin öteki yüzü“ is the first exhibition of Şevket Şahintaş in Turkey.
On his journeys through Istanbul at night Şevket Şahintaş captures in the flashlight of his camera moments, gestures and faces that are elsewise hidden in the darkness of the night or in the blind spot of ignorance. Against the background of illuminated billboards these persons appear like dark shadows that are opposing the subjects of advertising campaigns.
This contrast between illusory world and reality could not be harder or more cynical. A few streets further the unsatisfied desires and cravings of the normed society hook up with the night time businesses and end up in excesses, prostitution and aggression.
One photographical series shows a man that is wandering from one bus station to the other to rest there for just half an hour. Behind him a supermodel widens her eyes and a bank is promising profits. The appearance of the man as well as his situation is hardly changing, unlike the promises of the advertisement campaign.
These around 100 photographs were taken in a period of three years in which Sahintas was again and again encountering this man.
In many photographs of Şahintaş not only the divergency but simlply the coexitence of the ideal ideas that are strategically striven after in advertisement and the individuals that are outside of each target group and social norms becomes apparent.
Where family structures end and the society responds with exclusion remains nothing but the simple survival that is characterized by brutality and loneliness. Despite the loss of ones own space this instability allows only a fragmentary insight and points out the impossibility to see the individuals fates in these photographs.
Rather more than politicizing or functionalizing his pictures, Şevket Şahintaş intends to show the pure existence that neither has a lobby nor is percieved. He is also not staging the misery in order to shock or to provoke, which was the aim of the advertisement campaigns of Toscanellli. In fact Şahintaş wants to point on the real stagings that are happing in the streets at night.
Şevket Şahintaş
Das andere Gesicht der Nacht
8.9.-13.10.2009
Eröffnung 8.9.2009, 19.00 Uhr
İstiklal Cad. No.348 Suriye Pasajı Kat 4 Tünel
Nach Einbruch der Dunkelheit mischen sich unter das Publikum auf den Strassen Beyoglus Müllsammler, Obdachlose, Nachtarbeiter, Prostituierte und Transvestiten um das wenige was ihre Existestenz ermöglicht zu verdienen bzw. aus den Resten der Wohlstandsgesellschaft zu suchen.
Seit fünf Jahren dokumentiert Şevket Şahintaş (*1966) auf seinen Nachtschichten als Taxifahrer die nächtliche Realität und Brutalität auf den Strassen Istanbuls in Fotografien und Videos.
Manzara Perspectives zeigt in den Räumen der Suriye Passage eine Auswahl der insgesamt etwa 2000 Bilder und filmischen Sequenzen.
Nach diversen Ausstellungen und Reportagen im Ausland ist „Gecenin öteki yüzü“ (Das andere Gesicht der Nacht) die erste Ausstellung von Şevket Şahintaş in der Türkei.
Auf seinen Fahrten durch das nächtliche Istanbul hält Şahintaşim Blitzlicht seiner Kamera Momente, Gesten und Gesichter fest, die sonst im Dunkel der Nacht oder im toten Winkel der Ignoranz verborgen bleiben. Vor dem Hintergrund grellbeleuchteter Werbetafeln wirken sie wie dunkle Schatten und die Sujets der Konsumkampagnen werden ihr gegenüber gegensatz
Dieser Kontrast zwischen Scheinwelt und Realität könnte nicht of the normed society härter und zynischer sein. Ein paar Strassen weiter treffen die ungestillten Begehren und Sehnsüchte der normierten Gesellschaft und des Nachtgewerbes aufeinander und führen zu Exzessen, Prostitution und Aggressionen.
Eine Fotoserie zeigt einen Mann, der von einer Bushaltestelle zur Nächsten läuft, um dort jeweils nur etwa für eine halbe Stunde Schlaf zu verweilen. Während hinter ihm auf der Reklametafel ein Supermodel die Augen aufreisst und eine Bank Profite verspricht verändern sich das Erscheinungsbild des Mannes sowie seine Situation im Gegensatz zu den Werbeversprechen und -Kampagnen nicht.
Diese ca. hundert Aufnahmen entstanden in einem Zeitraum von knapp drei Jahren in dem Şahintaş diesem Mann immer wieder begegnete.
Auf vielen der Fotografien von Sahintas wird nicht nur die Divergenz sondern ganz einfach die Koexistenz von Idealvorstellungen wie sie in der Werbung strategisch bemüht werden und den Individuen, die sich ausserhalb jeglicher Zielgruppe und gesellschaftlicher Normen befinden, deutlich.
Wo familiäre Strukturen aufhören und die Gesellschaft mit Ausgrenzung reagiert, bleibt ein blosses Überleben, daß von Brutalität und Einzelgängertum gekennzeichnet ist. Diese Haltlosigkeit gewährt trotz des Verlusts des eigenen Raums nur einen ausschnitthaften Einblick und verdeutlicht die Unmöglichkeit, aus diesen Fotos die Einzelschicksaäle abzulesen.
Şevket Şahintaş geht es vor allem darum, die blosse Existenz, die weder eine Lobby hat, noch wahrgenommen wird, zu zeigen als etwa die Bilder zu politisieren oder funktionalisieren.
Auch inszeniert er das Elend nicht, um zu schockieren oder zu provozieren, wie es etwa das Ziel der Werbekampagne Toscanellis war. Vielmehr will Şahintaş auf die realen Inszenierungen aufmerksam machen, die sich während der Nacht in den Strassen abspielen.
